Nog een late Stik Belgique

Ik had zoveel plannen voor Stik Belgique, dat ik ze nog even verder blijf uitvoeren :-)
Een tijdje geleden zag ik in de Femitex een stukje bruine skai liggen met een subtiel glittertje erin.
Ik zag de trui die ik ging maken dadelijk voor mij (dat gebeurt me niet zo vaak).
In mijn hoofd een donkerblauwe sweater met bovenaan een stukje skai. Met dit al af in mijn hoofd nam ik een klein stukje mee.
Dan was het op zoek gaan naar de blauwe sweaterstof, boordstof en oh ja, een patroon :-)

Het patroon vond ik in Naaien nr 12  van Veritas. Ik maakte, na me opgemeten te hebben de 38 maar heb hem uiteindelijk 2cm aan elke kant moeten innemen. Ook de werkbeschrijving was niet echt om naar huis te schrijven, dus ik ben niet onder de indruk van het Veritas magazine.

De blauw-grijze sweaterstof (exact de tint in mijn hoofd, hoeveel chance kunt ge hebben!) vond ik bij Pauli, MET bijpassende boordstof.

De bedoeling was een trui om thuis aan te doen, maar hij zat zo fijn dat ik hem ook naar school heb aangedaan.

Wat denken jullie, kan het of toch te casual?

Naais-to-meet-you

Vorige week organiseerde de Evelien, de dame achter Sewbidoo een geweldig idee.

Een blind date voor naaisters. Aangezien ik nood had aan wat naai-tijd (omdat het er thuis niet altijd van komt) en ik wel wat nieuwe mensen wilde leren kennen schreef ik me dadelijk in.
Jammer genoeg bleek mijn 'match' op 2 uur rijden (enkel) te wonen en dat vond ik nu net wat te ver voor een namiddagje naaien.
Als alternatief gingen we op bezoek bij mijn ouders voor een rustige dag :-)
Ik verstopte nog snel wat stof en mijn naaimachine in de auto, je weet maar nooit ....

Wij deden dus onze naai-date in de voormiddag. Mama had wat stof liggen om de kindjes zelf een zakje te laten maken! Er werd zelf geknipt, gestikt, speldjes gestoken en oma probeerde zelfs de juiste terminologie aan te leren. De persvoet werd door de dochter wel het 'persbeen' genoemd, maar dat is een detail ;-)

We maakten zelfs een labeltje voor de ijverige werkster.

 En het resultaat is goedgekeurd.

Daarna waren de kindjes nog zo fijn aan het spelen dat ik nog fijn heb kunnen verder naaien aan de kussenslopen van de vorige post. 

Zo had ik een heel fijne alternatieve naais to meet you. Bij een volgende editie (die hopelijk iets dichterbij is) ben ik zeker van de partij want het zag er overal heel gezellig uit.

Ethiopische Nigeriaanse kussens met veeeeel vertraging

Achter deze kussens hangt een heel verhaal. Het verhaal begon in 2010 als ik me goed herinner. Een collega ging voor het werk naar Ethiopië Nigeria een kocht (of kreeg) daar een grote lap stof.
Ze vroeg me of ik er kussenslopen voor kon maken, en dat lukt natuurlijk. Maar eerst had ze nog geen kussens (dus wist ik niet hoe groot de sloop moest zijn), dan waren er kussens, maar had ze het stof niet bij, dan veranderde ik van werk en deed de gelegenheid zich nog minder voor, dan kwam ze speciaal langs en vergat ze het stof... enfin, Murphy is er niets tegen. 
Tot ik eind augustus EINDELIJK het stof met 1 kussen in handen kreeg. Oef. Overleg over of en hoe de sloop dicht moest kunnen (velcro, geen knopen want dat is hard moest één van de zonen dit gebruiken om de andere te slaan).
De stof is heel mooi, felgroen, blinkt een beetje en is soepel maar toch stevig. Een zaligheid om te verwerken.

Na een avondje rekenen een overleggen met mama over de juiste maten en werkwijze, een tripje naar de Veritas voor 2m lichtgrijze velcro kon het bandwerk beginnen.
Zondag tijdens een alternatieve 'Naais-to-meet-you' werden de kussenslopen afgewerkt.
Nu maar hopen dat het ook geen 7 jaar duurt totdat ze bij de eigenaar zijn.